भूल
लाटांचा खळखळाट
जलगंभिर वेणुनाद
सळसळत्या झावळ्यांस
घालितसे चंद्र साद
भीषण गर्जुन रडे
अंधारा पाडि तडे
खोल तरी अंतरात
सागरास भूल पडे
काही काही गोष्टी घडतात, आणि काळजात आपलं हक्काचं घर करून जातात. अशाच आठवणी टिपता टिपता वेळ निघून जाते आणि उरतं फक्त चिरकालाचं देणं. त्याच काही गळून गेलेल्या पानांना आणि निघून गेलेल्या क्षणांना हे एक देणं प्राजक्ताचं ...
1 comment:
kay pan kavita ahet re !
ani tuzya lekhanachya gatila daad dyayala havi.
Mazya dolyasamor soft drink cha bottling plant ubha rahila...
divasaganik hajaro batalyanmadhye jase soft drink fill up karatat..
tasech tuzya kavita ekapatho path ek yetach ahet !
Post a Comment