“सांभाळ स्वत:ला”
“सांभाळ स्वत:ला” अजुनी सांगत असते!
शपथाही भलत्या सलत्या घालत बसते!
प्रत्येक कळीचे निर्माल्य व्हायचे येथे…
निर्माल्य कधी ना फुलते तिजला ठाऊक नसते!!!
काही काही गोष्टी घडतात, आणि काळजात आपलं हक्काचं घर करून जातात. अशाच आठवणी टिपता टिपता वेळ निघून जाते आणि उरतं फक्त चिरकालाचं देणं. त्याच काही गळून गेलेल्या पानांना आणि निघून गेलेल्या क्षणांना हे एक देणं प्राजक्ताचं ...
“सांभाळ स्वत:ला” अजुनी सांगत असते!
शपथाही भलत्या सलत्या घालत बसते!
प्रत्येक कळीचे निर्माल्य व्हायचे येथे…
निर्माल्य कधी ना फुलते तिजला ठाऊक नसते!!!
लेखन: सारंग पतकी तारीख: 24.1.07
वर्गिकरण कविता, मात्रा वृत्त
No comments:
Post a Comment