चंद्र
नारळीच्या जाळीतून
चंद्र किती नाजूक दिसतो!
पण तो दिसतो तसा नसतो
नेमक हेच समजायला मी फसतो!!
काही काही गोष्टी घडतात, आणि काळजात आपलं हक्काचं घर करून जातात. अशाच आठवणी टिपता टिपता वेळ निघून जाते आणि उरतं फक्त चिरकालाचं देणं. त्याच काही गळून गेलेल्या पानांना आणि निघून गेलेल्या क्षणांना हे एक देणं प्राजक्ताचं ...
1 comment:
he asacha asata!
Post a Comment